1.2.2 Systematische reviews naar risicofactoren van mishandeling

JGZ-richtlijn Kindermishandeling

Kindermishandeling

Younas en Gutman [2] hebben een systematisch literatuuroverzicht geschreven van 68 kwantitatieve, gepubliceerde, empirische studies naar ouderlijke risico- en beschermende factoren van mishandeling.  De resultaten werden narratief samengevat met behulp van het ‘Risk and Resilience Ecological Framework’. De uitkomsten werden geordend naar risicofactoren op microniveau (individueel en gezinsniveau), meso- en macroniveau. Op microniveau werden factoren gevonden zoals middelenmisbruik door de ouders, wanneer de ouder zelf mishandeling heeft meegemaakt in de kindertijd en partnergeweld. Op mesoniveau bleken een laag inkomen en sociaal isolement relevante risicofactoren. Sociale steun bleek de meest significante beschermende factor op alle niveaus en voor alle mishandelingstypes behalve seksueel misbruik van kinderen, maar de definitie verschilde sterk tussen de studies. Fysieke mishandeling had de meeste risicofactoren die uniek waren voor dit type, gevolgd door verwaarlozing, en partnergeweld was een gemeenschappelijke risicofactor voor alle typen mishandeling. Er werden minder studies naar emotionele mishandeling, seksueel misbruik en beschermende factoren gevonden. 

Hunter en Flores [64] hebben een systematische review uitgevoerd van 33 studies naar sociale determinanten van mishandeling. Het grootste aantal studies leverde bewijs voor de samenhang tussen armoede en mishandeling (29 studies), gevolgd door gebrek aan stabiele huisvesting (13 studies) en een laag opleidingsniveau van de ouders (8 studies). De auteurs concluderen dat armoede, opleidingsniveau van de ouders, en huisvestingsproblematiek geassocieerd zijn met mishandeling. 

Conrad-Hiebner en Byram [86] focussen in hun systematische literatuur review op de invloed van economische onzekerheid op het voorkomen van mishandeling. In de review werden de bevindingen van 26 longitudinale studies over de relatie tussen economische onzekerheid en mishandeling samengevoegd op narratieve wijze. Kinderen die opgroeien met economisch onzekerheid (laag inkomen, armoede) ervaren 3-9 keer vaker mishandeling dan kinderen in economisch zekere omstandigheden. De resultaten laten zien dat inkomensverlies, materiële ontberingen en huisvestingsproblemen de meest betrouwbare voorspellers zijn van kindermishandeling. De conclusie luidt dat economische onzekerheid een risicofactor is voor kindermishandeling, maar er is weinig bekend over de causale aard van deze relatie.

Heb je suggesties voor verbetering van deze JGZ-richtlijn?

Geef jouw feedback

Heb je vragen?

Neem voor vragen of meer informatie contact met ons op

Contact opnemen