Specifieke risicofactoren voor verwaarlozing
Verwaarlozing blijkt volgens de genoemde meta-analyses statistisch moeilijker te voorspellen op basis van risicofactoren dan wanneer naar kindermishandeling in het algemeen gekeken wordt.
Voor verwaarlozing gelden volgens wetenschappelijk onderzoek in het bijzonder de volgende risicofactoren [55](zie verder Thema 10):
- Slechte kwaliteit van de ouder-kindrelatie (sterkste voorspeller);
- De mate waarin de ouder de jeugdige ervaart als een probleem of belasting (sterkste voorspeller);
- Geringe reflectie, lage eigen effectiviteit, zelfvertrouwen en -waardering van de ouder
- Psychopathologie bij de ouder(s);
- (L)VB: (licht) verstandelijke beperking bij de ouder(s);
- De mate van boosheid, agressie en hyperreactiviteit bij de ouders;
- Ouderlijke stress;
- Gebrek aan sociale vaardigheden van de jeugdige;
- Werkloosheid ouder(s);
- Gezinsgrootte (hoe groter het gezin hoe meer risico).